Alarm për shtëpitë historike të Konispolit. Nga Ing.Tanush Çaushi
Rrugëtimi im drejt Konispolit këtë herë kishte një domethënie të veçantë. I rritur në këtë qytet, mbaja mend me krenari historinë dhe kulturën e tij të pasur.
Kur vendosa të rikthehem për një vizitë, nuk e prisja që ky udhëtim do të më sillte kaq shumë mallëngjim dhe pikëllim. Kisha dëgjuar për gjendjen e keqe të shtëpive historike të qytetit, por ajo që pashë me sytë e mi, më la pa fjalë.
Një pasuri e lënë në harresë
Shtëpitë e Takajve, Plakajve dhe shumë familjeve të tjera të mëdha të Konispolit, të cilat përfaqësojnë më shumë se një shekull histori dhe traditë, janë lënë në mëshirë të fatit. Kur kalova pranë tyre, muret e krisura dhe çatitë e rrëzuara flisnin për një neglizhencë dhe harresë që i ka mbuluar. Dikur simbole të krenarisë dhe historisë së qytetit, tani janë në prag të rrënimit.
Një vështrim nga brenda
Vendosa të hyj brenda një prej këtyre shtëpive – shtëpia e Alush Takës. Kur hapa derën e vjetër, një valë emocionesh më pushtoi. Pjesa perëndimore e saj ishte pothuajse e rrëzuar, ndërsa çatia mezi qëndronte. Çdo hap që hidhja mbi dyshemenë e pluhurosur më kujtonte lavdinë e dikurshme të kësaj shtëpie, zërat dhe hapat e njerëzve që dikur e banonin. Muret e plasaritura mbanin ende shenjat e një kohe të kaluar, të një jete të mbushur me histori dhe krenari. Çdo dhomë kishte diçka për të treguar – një fragment historie, një kujtim të largët.
Kujtimet që flenë në mure
Shtëpia mbante shenjat e një kohe kur Konispoli ishte një qendër e rëndësishme kulturore dhe historike. Çdo dhomë tregonte një histori, një kujtim të largët të një jete plot dinamizëm dhe rëndësi. Por tani, këto kujtime janë në rrezik të zhduken përgjithmonë për shkak të mungesës së mirëmbajtjes dhe fondeve të nevojshme për restaurim.
Thirrje për veprim
Është koha që Ministria e Kulturës dhe pushteti lokal të veprojnë për të ruajtur këto pasuri të rëndësishme. Nuk mund të lejojmë që trashëgimia jonë të shkatërrohet dhe të harrohet. Këto shtëpi përfaqësojnë më shumë se thjesht ndërtesa; ato janë simbol i historisë dhe krenarisë sonë. Nëse nuk ka reagim të menjëhershëm, këto ndërtesa do të vazhdojnë të degradojnë, dhe me to do të humbasë një pjesë e rëndësishme e identitetit tonë.
Përfundimi i trishtuar
Kur u largova nga Konispoli, ndjeva një ndjesi të thellë humbjeje. Një pjesë e rëndësishme e historisë sonë është në rrezik të zhduket. Është detyra jonë të luftojmë për ruajtjen dhe mbrojtjen e këtyre shtëpive historike, për të siguruar që brezat e ardhshëm të mund të mësojnë dhe të krenohen me trashëgiminë e tyre. Nëse nuk veprojmë tani, nesër mund të jetë tepër vonë. Thërras Ministrinë e Kulturës dhe pushtetin lokal të ndërmarrin masa konkrete për restaurimin dhe ruajtjen e këtyre ndërtesave historike, për të ruajtur identitetin dhe historinë e Konispolit.
